“La pelota esta redonda” zei Cruijff ooit. En dat balletje kan raar rollen. Dit ondervonden we in de bijna derby tegen Breitenhose. De boys met de breede boksen waren voor aanvang met 19 punten fier Tabellenfuhrer. Wij moesten daarentegen met een schamele 5 punten genoegen nemen met een Etten 2 onwaardige 10e plaats.
Punten mosten d’r kommen.
Chielhaus en blote kont Melissen hadden na een nacht bonkehard stampen bij Qlimax doorgetrokken en meldden zich netjes op tijd in Etten. De witte lijnen op het Ettense veld hadden óók een inspirerende werking bleek later. Meester Maarten, die zijn kaartjes voor Qlimax had afgezegd wegens competitieverplichtingen, versliep zich en mocht op de bank plaatsnemen.
Waar we in vorige wedstrijden vaak te slap begonnen, kwamen we nu fel uit de startblokken. Breedenbroek, dat veelal de fysiek sterke diepe spits als aanspeelpunt zocht, kwam door dit felle spel niet echt in de wedstrijd. Marc ‘Henkietenkie’ van de Tillaart wist de vriendelijke doch stevige reus in de spits met olderwets d’rin boeksen en slim loopwerk uit te schakelen. Hiermee was ook meteen de angel uit het Breedenbroekse spel gehaald. Dit betekende dat wij na 20 minuten spelen de overhand kregen en gemakkelijk van achteruit combinerend de weg naar het doel wisten te vinden. Het was dan ook Chielhaus die strakker dan strak, wreder dan wreed en vetter dan vet voor de 1 – 0 tekende. Leipe shit ouwe. Lang mochten we niet van de voorsprong genieten. Na een kleine tien minuten spelen liet de halfduutse rechtsbuiten van de oranjehemden, die volgende week bij het open podium in het Amphion te zien is, zich met veel gekerm ter aarde storten. Dit nadat Rauwe Rudi hem regelementair van de bal had gezet. De hieropvolgende vrije trap rolde, na licht door de muur getoucheerd te zijn, lafjes in de lange hoek terwijl keeper Harry machteloos toekeek. We lieten ons echter niet uit het veld slaan door deze lauwe tegengoal en trokken als dapp’re strijders, fier en koen, ten strijde om wederom de voorsprong te forceren. Al snel bleek dat de Breitenhoosense defensie moeite had om onder druk te voetballen en met goed gekozen stooracties wisten wij kansen te creeeren. Een kleine 10 minuten voor het eind van de eerste helft wist Chiel’house’ goed druk te zetten en in balbezit te komen. Het was daarna Nicky, de laatste der Mohikanen, die koelbloedig de 2 – 1 op zijn naam wist te zetten en liet zien ook zonder regelmatige training nog steeds van toegevoegde waarde te zijn.
De 2e helft begon voorspoedig toen, na wederom rommelig uitverdedigen van de tegenstander, Ruud de bal diep op Chielhouse speelde. Deze wist de bal achter de uitkomende keeper te tikken. Zoals zo vaker dit seizoen, leek deze riante voorsprong ons niet gegund. Tijdens een aanval van Breedenbroek roeide Kone de bal weg. Tegen de arm van laatste man Wouter. De scheidsrechter, die een fantastiche pot floot, wees kordaat naar de stip. 3 – 2.
Het spel ging hierna over en weer en de toeschouwers kregen waar voor hun geld. Het was wederom Breedenbroek dat langszij wist te komen nadat hun linkshalf voor de verandering niet nadacht en de bal van buiten de zestien op de slof nam. Keeper Harry kreeg hier slechts een pinknageltje tegenaan en zag de bal achter zich verdwijnen.
Wout ‘schuivvveeeennnn’ Frijling maakte zijn rentree op de Ettense velden en speelde een verdienstelijke pot op de rechtshalf. In het resterende half uur, op een redeljke kans van Chielhouse na, waar hij de vrijstaande Meester Maarten over het hoofd zag, waren beide ploegen niet meer in staat iets te forceren. Eindstand 3 – 3.
Vooraf gezien geen slecht resultaat tegen de koploper. Achteraf gezien, door de ongelukkige tegengoals, te weinig gekregen.
No comments:
Post a Comment