Equipe Zwijtvúút en Bolderkar zet alle zeilen bij!
Hoewel de weersperikelen parten speelde en Checkpoint Nico in communistische handen was
gevallen, leek er voor de Ettense garde geen vuiltje aan de lucht. Het had immers de afgelopen 2 weken aangetoond dat het fris en fruitig de winterstop uitgekomen was. Toch speelde de ‘zaadloze’ zondag die we vorig jaar (uit) tegen ‘Zillewold’ hadden gespeeld mee. Destijds zag het offensief spelende Etten geen kans om het zwakspelende Silvolde te verslaan. Met een matige 1-1 destijds gingen we koud de winterstop in.
Desalniettemin was vandaag de kans schoon om de matige uitwedstrijd om te buigen naar een flink pak slaag voor de zwart-wit gestreepte zebra’s uit het al dan niet pittoreske dörpsken voorbe-j den Iessel.
Zoals vermeldt begon de dag slecht en regenachtig. Met eerst nog een stortbui over de pensanjer begon na enig oponthoud dan eindelijk de wedstrijd.
Direct probeerden wij ons spel neer te zetten, al leek het meer op een Jos Verstappen offensief! Die zoals zo vaak traag start en achter de feiten aanloopt. Zo begon de wedstrijd dan ook direct in het voordeel van de Zillewoldse-Zebra’s. Na wat slordige kaatsing en passing nam de Zillewoldse ploeg direct het heft in handen, door al vroeg de 0-1 binnen te schieten: Marc Zweers weerde eerst de bal nog af, maar helaas kwam de bal opnieuw in de voeten van de tegenstander. Een 0-1 achterstand was het resultaat.
Natuurlijk lieten we onze koppies er niet bij hangen! Als dappere strijders zetten we druk op de defensie van de tegenstander. Dit leidde direct tot een aantal goede kansen voor onze flitsende buitenspits ‘Chielhaus Westerhof’. Helaas kwam de keerl een teennagel tekort (aldus Westerhof in de nabespreking).
Hoewel de wedstrijd pas begonnen was, ontstond er in de ‘nu toch legendarische 14e minuut’ (14 het getal van wonderspeler J. Cruijff) een hoekschop voor de Groen-witten. Uit onverwachte hoek kwam de Germaanse god ‘Donar’ opsteken (God van Donder, bliksem en Wind) die de Ettense Manschaft te hulp schoot. Frank Liebrand nam de cornerbal, waarop hij op miraculeuze wijze, bij de 2e paal in het netje vloog. Liebrand die zich al jaren vernoemd naar de bijnaam ‘De Curve’, liet vandaag merken een knap staaltje indraaiwerk te bezitten.
Om hier niet al te veel woorden aan kwijt te maken, doet het mij deugd u de rest van het verhaal te vertellen: Zo speelde de eerste helft zich vooral af op de helft van de tegenstander. Uiteindelijk leidde dit tot een aantal schoten op doen, waaronder opnieuw ‘teennagel Westerhof’, die van kortbij net een nageltje te kort kwam.
Bij rust was de tussenstand 1-1. Dit was te matig, dus werd er hevig geproat in de kleedkamer. Michel Bölderde een keer flink en de boel werd regelrecht op scherp gezet! Doelpunten moesten d’r kommen! Samen met zijn compagnon Zwijtvúút werden er wat tactische spelveranderingen aangebracht, waarmee
we-j de Zillewoldse ploeg moesten verassen. Aldus geschiedde dit in de 2e helft:
Direct zetten we druk en dit leidde meteen tot een fiks aantal kansen.
Na wat pressiewerk en een goedkeurende blik van beide coaches, moest het gevaar wederom vanuit een hoekschop komen. D.m.v. een kort genomen hoekschop wist Frank de bal vanuit ‘Hoekie 16’ op goal te schieten. De keeper wist de bal met moeite te keren, waardoor de stand-in voorstopper ‘Maarten Stortelder’ de bal beheerst kon intikken. Don van Aken zal inmiddels wel aan het nagelbijten zijn geslagen nu deze multifunctionele schoolmeister de balletjes er met regelmaat (en reinheid) intikt.
Door de snelle 2-1 werd de Zillewoldse defensie langzaam een linie van Irakees Kaliber. Zo ontstonden er een aantal leuke acties.
Mede door het goede combinatiewerk wist Etten dan ook de voorsprong uit te bouwen naar een 3-1 voorsprong: Een slippertje in de defensie werd genadeloos afgestraft door ‘Copa de Liberandores’ (afstandschot). We zaten inmiddels op rozen en de dag nam een geurtsige wending toen het zonnetje ook nog eens doorkwam.
Het tempo van de wedstrijd werd wat lager, mede doordat de vrije man gemakkelijker gevonden werd. Om het massaal toegestroomde publiek nog op een toetje te serveren, wist Stefan de bal (op snelheid aan de voet) mee te nemen en d.m.v. een vloeiende passeerbeweging de doelman te omzeilen. Scorebord: 4-1 en daarmee mag toch wel geconcludeerd worden dat alle zeilen zijn bijgezet, om er een zo prestigieus mogelijk seizoen van te maken.
In de 80e minuut kwamen onze nieuwe aanwinsten voor volgens jaar (Tom Liebrand en Michael Melissen) alvast ff ‘snuffelen’. Ze kregen de kans om in het sterrenensemble nog even hun kunsten te vertonen. Na hun goede invalbeurt was het de taak van de (goed fluitende) scheids, het zaakje af te fluiten. Een 4-1 winst was een feit en dat bracht ons die middag voor even in een overwinningsrouge.
Zoals eerder vermeld:
Één zwaluw brengt nog geen zomer.
Dus blijf attent, alert en wordt vooral geen dromer!
Ongekende klasse, zware arbeid
Omgebogen naar euforie en blijheid
Een bruine pater als beloning,
Wedstrijden als deze tellen voor elk seizoen als een bekroning!
Hoewel de weersperikelen parten speelde en Checkpoint Nico in communistische handen was
gevallen, leek er voor de Ettense garde geen vuiltje aan de lucht. Het had immers de afgelopen 2 weken aangetoond dat het fris en fruitig de winterstop uitgekomen was. Toch speelde de ‘zaadloze’ zondag die we vorig jaar (uit) tegen ‘Zillewold’ hadden gespeeld mee. Destijds zag het offensief spelende Etten geen kans om het zwakspelende Silvolde te verslaan. Met een matige 1-1 destijds gingen we koud de winterstop in.Desalniettemin was vandaag de kans schoon om de matige uitwedstrijd om te buigen naar een flink pak slaag voor de zwart-wit gestreepte zebra’s uit het al dan niet pittoreske dörpsken voorbe-j den Iessel.
Zoals vermeldt begon de dag slecht en regenachtig. Met eerst nog een stortbui over de pensanjer begon na enig oponthoud dan eindelijk de wedstrijd.
Direct probeerden wij ons spel neer te zetten, al leek het meer op een Jos Verstappen offensief! Die zoals zo vaak traag start en achter de feiten aanloopt. Zo begon de wedstrijd dan ook direct in het voordeel van de Zillewoldse-Zebra’s. Na wat slordige kaatsing en passing nam de Zillewoldse ploeg direct het heft in handen, door al vroeg de 0-1 binnen te schieten: Marc Zweers weerde eerst de bal nog af, maar helaas kwam de bal opnieuw in de voeten van de tegenstander. Een 0-1 achterstand was het resultaat.
Natuurlijk lieten we onze koppies er niet bij hangen! Als dappere strijders zetten we druk op de defensie van de tegenstander. Dit leidde direct tot een aantal goede kansen voor onze flitsende buitenspits ‘Chielhaus Westerhof’. Helaas kwam de keerl een teennagel tekort (aldus Westerhof in de nabespreking).
Hoewel de wedstrijd pas begonnen was, ontstond er in de ‘nu toch legendarische 14e minuut’ (14 het getal van wonderspeler J. Cruijff) een hoekschop voor de Groen-witten. Uit onverwachte hoek kwam de Germaanse god ‘Donar’ opsteken (God van Donder, bliksem en Wind) die de Ettense Manschaft te hulp schoot. Frank Liebrand nam de cornerbal, waarop hij op miraculeuze wijze, bij de 2e paal in het netje vloog. Liebrand die zich al jaren vernoemd naar de bijnaam ‘De Curve’, liet vandaag merken een knap staaltje indraaiwerk te bezitten.
Om hier niet al te veel woorden aan kwijt te maken, doet het mij deugd u de rest van het verhaal te vertellen: Zo speelde de eerste helft zich vooral af op de helft van de tegenstander. Uiteindelijk leidde dit tot een aantal schoten op doen, waaronder opnieuw ‘teennagel Westerhof’, die van kortbij net een nageltje te kort kwam.
Bij rust was de tussenstand 1-1. Dit was te matig, dus werd er hevig geproat in de kleedkamer. Michel Bölderde een keer flink en de boel werd regelrecht op scherp gezet! Doelpunten moesten d’r kommen! Samen met zijn compagnon Zwijtvúút werden er wat tactische spelveranderingen aangebracht, waarmee
we-j de Zillewoldse ploeg moesten verassen. Aldus geschiedde dit in de 2e helft:
Direct zetten we druk en dit leidde meteen tot een fiks aantal kansen.
Na wat pressiewerk en een goedkeurende blik van beide coaches, moest het gevaar wederom vanuit een hoekschop komen. D.m.v. een kort genomen hoekschop wist Frank de bal vanuit ‘Hoekie 16’ op goal te schieten. De keeper wist de bal met moeite te keren, waardoor de stand-in voorstopper ‘Maarten Stortelder’ de bal beheerst kon intikken. Don van Aken zal inmiddels wel aan het nagelbijten zijn geslagen nu deze multifunctionele schoolmeister de balletjes er met regelmaat (en reinheid) intikt.
Door de snelle 2-1 werd de Zillewoldse defensie langzaam een linie van Irakees Kaliber. Zo ontstonden er een aantal leuke acties.
Mede door het goede combinatiewerk wist Etten dan ook de voorsprong uit te bouwen naar een 3-1 voorsprong: Een slippertje in de defensie werd genadeloos afgestraft door ‘Copa de Liberandores’ (afstandschot). We zaten inmiddels op rozen en de dag nam een geurtsige wending toen het zonnetje ook nog eens doorkwam.
Het tempo van de wedstrijd werd wat lager, mede doordat de vrije man gemakkelijker gevonden werd. Om het massaal toegestroomde publiek nog op een toetje te serveren, wist Stefan de bal (op snelheid aan de voet) mee te nemen en d.m.v. een vloeiende passeerbeweging de doelman te omzeilen. Scorebord: 4-1 en daarmee mag toch wel geconcludeerd worden dat alle zeilen zijn bijgezet, om er een zo prestigieus mogelijk seizoen van te maken.
In de 80e minuut kwamen onze nieuwe aanwinsten voor volgens jaar (Tom Liebrand en Michael Melissen) alvast ff ‘snuffelen’. Ze kregen de kans om in het sterrenensemble nog even hun kunsten te vertonen. Na hun goede invalbeurt was het de taak van de (goed fluitende) scheids, het zaakje af te fluiten. Een 4-1 winst was een feit en dat bracht ons die middag voor even in een overwinningsrouge.
Zoals eerder vermeld:
Één zwaluw brengt nog geen zomer.
Dus blijf attent, alert en wordt vooral geen dromer!
Ongekende klasse, zware arbeid
Omgebogen naar euforie en blijheid
Een bruine pater als beloning,
Wedstrijden als deze tellen voor elk seizoen als een bekroning!
No comments:
Post a Comment